LAT
crimino
JSON
Lewis Short
crīmĭno, āre, 1
* V. a.; collat. form of criminor, to accuse, make an accusation: aliquem apud aliquem,Plaut. Ps. 1, 5, 78.— Absol.: apud aliquem, Enn. ap. Non. p. 470, 16 (Sat. v. 9 Vahl.).
* Pass.: Sullanas res defendere criminor,Cic. Agr. 3, 4, 13 dub. Orell. N. cr.: criminatum esse ab aliquo,Hyg. Astr. 2, 18.
* V. a.; collat. form of criminor, to accuse, make an accusation: aliquem apud aliquem,Plaut. Ps. 1, 5, 78.— Absol.: apud aliquem, Enn. ap. Non. p. 470, 16 (Sat. v. 9 Vahl.).
* Pass.: Sullanas res defendere criminor,Cic. Agr. 3, 4, 13 dub. Orell. N. cr.: criminatum esse ab aliquo,Hyg. Astr. 2, 18.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
