Lewis Short
crīmĭnātĭo (noun F) : criminor
* An accusation, complaint, calumny (in good prose): criminatione in me absentem uti,Cic. Agr. 3, 1, 3: criminatio tua quae est? Roscium cum Flavio pro societate decidisse,id. Rosc. Com. 13, 37; id. de Or. 2, 79, 321; Liv. 1, 54, 8 al.—In plur., Cic. Lael. 18, 65; Liv. 7, 5, 1; 9, 26, 19; Tac. A. 6, 25; Suet. Caes. 55; Just. 12, 14, 3 al.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary