Lewis Short
(verb) : cor-rĭgo (conr-), rexi, rectum, 3, rego
* To make straight, set right, bring into order.
* Lit. (rare): catenas,Cato, R. R. 18 fin.: alicui digitum,Plin. 7, 20, 19, § 83: verbaque correctis incidere talia ceris,smoothed out, erased,Ov. M. 9, 529: corpus informe gibbo, Aug. ap. Macr. S. 2, 4: vulvas conversas,Plin. 24, 5, 13, § 22; cf.: malas labentes,Suet. Aug. 99: cursum (navis),Liv. 29, 27, 14; cf.: se flexus (fluminum),Plin. 3, 1, 3, § 16.
* Prov.: curva,to attempt to make crooked straight,Plin. Ep. 5, 21, 6; Sen. Lud. Mort. Claud. 8, 3.—Far more freq. and class.
* Trop., to improve, amend, correct, make better, reform, restore, make good, compensate for, etc.
* In gen.
* With acc.: aliquem corruptum ad frugem corrigere,Plaut. Trin. 1, 2, 81: gnatum mi,Ter. And. 3, 4, 17: ita mutat, ut ea, quae corrigere volt, mihi quidem depravare videatur,Cic. Fin. 1, 6, 17: praeterita magis reprehendi possunt quam corrigi,Liv. 30, 30, 7: tarditatem cursu,Cic. Q. Fr. 2, 13 (15 a), 2: errorem paenitendo, id. Fragm. ap. Lact. 6, 24; Ter. Hec. 2, 2, 12; cf. mendum,Cic. Att. 2, 7, 5: delicta,Sall. J. 3, 2: mores (opp. corrumpere),Cic. Leg. 3, 14, 32; and, mores (with vitia emendare),Quint. 12, 7, 2: acceptam in Illyrico ignominiam,Liv. 43, 21, 4: quicquid corrigere est nefas,Hor. C. 1, 24, 20: dum resque sinit, tua corrigo vota,Ov. M. 2, 89: moram celeri cessataque tempora cursu,id. ib. 10, 670: ancipitis fortuna temporis maturā virtute correcta,Vell. 2, 79, 5: ut tibi sit qui te conrigere possis,Plaut. Trin. 3, 2, 27: paterer vos ipsā re conrigi, quoniam verba contemnitis,Sall. C. 52, 35: tu ut umquam te corrigas?Cic. Cat. 1, 9, 22: tota civitas corrigi solet continentiā,id. Leg. 3, 13, 30: aliā ratione malevolus, aliā amator corrigendus,id. Tusc. 4, 31, 65; id. Mur. 29, 60: conscius mihi sum ... corrigi me posse,Liv. 42, 42, 8.—Esp. freq. of improving, correcting an (oral or written) discourse, Varr. L. L. 9, § 9 Müll.; Cic. Att. 15, 1, B, 2; Quint. 1, 5, 34; Hor. A. P. 438 al.; and of the orator who employs the figure correctio (v. s. v. II.): cum corrigimus nosmet ipsos quasi reprehendentes,Cic. Or. 39, 135.
* In medic. lang., to heal, cure: lentigines,Plin. 22, 25, 74, § 156: maciem corporis,id. 31, 6, 33, § 66: cutem in facie,id. 23, 8, 75, § 144.—Hence, cor-rectus (conr-), a, um, P. a., improved, amended, correct (very rare): ut is qui fortuito deliquit, attentior fiat correctiorque,Gell. 6, 14, 2.—Hence, subst.: correctus, i, m., one who is reformed: nihil officiunt peccata vetera correcti,Lact. 6, 24, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary