Lewis Short
con-vulnĕro (-voln-), āvi, ātum, 1
* V. a., to wound severety (post-Aug.).
* Lit.: eo magis convolneraberis et confodieris, quia nescis praebere jugulum,Sen. Tranq. 11, 5; Plin. Pan. 35, 3: jumenta,Curt. 5, 13, 17: os (apes),Plin. 8, 36, 54, § 129: gemmam vitis falce,Col. 4, 24, 18; Just. 2, 6 fin.: fistulas,to perforate,Front. Aquaed. 27 and 115.
* Trop.: maledicta mores et vitam convulnerantia,Sen. Const. 17, 1: convulneratus libidinibus,id. Contr. 2, 9, 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary