Lewis Short
(adjective) : contrārĭus, a, um, contra
* Lying or being over against, opposite.
* In gen.
* Prop., of places (syn. adversus): collis adversus huic et contrarius,Caes. B. G. 2, 18; cf.: contraria tigna iis (tignis),id. ib. 4, 17, 5; and: gemma soli,Plin. 37, 9, 47, § 131: contrario amne,against the stream,id. 21, 12, 43, § 73: tellus,Ov. M. 1, 65; cf. id. ib. 13, 429: ripa,Dig. 41, 1, 65: auris,Plin. 24, 10, 47, § 77: contraria vulnera ( = adversa vulnera),in front, on the breast,Tac. H. 3, 84: in contrarias partes fluere,Cic. Div. 1, 35, 78; cf.: tignis in contrariam partem revinctis,Caes. B. G. 4, 17; cf.. si pelles utriusque (hyaenae et pantherae) contrariae suspendantur,Plin. 28, 8, 27, § 93: contrario ictu uterque transfixus,by a blow from the opposite direction,Liv. 2, 6, 9.— With inter se, Plin. 4, 11, 18, § 49.—With atque, Cic. Rep. 6, 17, 17.—Far more freq. and class. in prose and poetry
* In partic.
* In gen., opposite, contrary, opposed (syn. diversus); constr. with the gen., dat., inter se, atque, or absol.
* With gen.: hujus virtutis contraria est vitiositas,Cic. Tusc. 4, 15, 34; id. Inv. 2, 54, 165; id. Fin. 4, 24, 67 Madv. N. cr.; Quint. 5, 10, 49 al.
* Esp., subst.: contrārĭum, ii, n., the opposite, contrary, reverse.
* With inter se: orationes inter se contrariae Aeschinis Demosthenisque,Cic. Opt. Gen. 5, 14; so id. de Or. 2, 55, 223; Quint. prooem. § 2; 1, 10, 6; 10, 1, 22.
* With atque: versantur retro contrario motu atque caelum,Cic. Rep. 6, 17, 17.—(ε) Absol.: aut bono casu aut contrario,Cic. Tusc. 5, 12, 36: monstrum ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis conflatum,id. Cael. 5, 12: ardor,Lucr. 3, 252: exemplum,Quint. 5, 11, 7: jus,id. 5, 11, 32: leges,conflicting,id. 3, 6, 43; Dig. 1, 3, 28: actiones, cross-suits, Gai Inst. 4, 174 al.: latitudo quā contrariae quinqueremes commearent,going in opposite directions,Suet. Ner. 31: disputandum est de omni re in contrarias partis,on both sides,Cic. de Or. 1, 34, 158: ex contrariā parte dicere,id. Inv. 1, 18, 26: in contrariam partem adferre aliquid,id. de Or. 2, 53, 215 al.
* In gen.: contrarium decernebat ac paulo ante decreverat,Cic. Verr. 2, 1, 46, § 120: si ea rex vult, quae Thebanis sint utilia ... sin autem contraria, etc.,Nep. Epam. 4, 2: dum vitant stulti vitia, in contraria currunt,Hor. S. 1, 2, 24; cf.: diversaeque vocant animum in contraria curae, in opposite directions, Verg A. 12, 487: ut auctoris sortem in contraria mutet,Ov. M. 3, 329: in contraria versus,transformed,id. ib. 12, 179.—With gen.: contraria earum (artium) ... vitia quae sunt virtutum contraria,Cic. Fin. 4, 24, 67: fidentiae contrarium est diffidentia,id. Inv. 2, 54, 165; cf. Quint. 5, 10, 49.—With dat.: quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis aut speret aut timeat,Vell. 2, 75, 2: qui contraria Deo faciat, Lact. de Ira, 3, 3.—With quam: qui contraria faciat quam Deus,Lact. 3, 29, 13; Aug. Civ. Dei, 8, 24; Claud. in Eutr. 2, 267.
* As rhet. fig., the antithesis, contrast, opposite, Cic. Inv. 1, 28, 42; Auct. Her. 4, 19, 27; Jul. Ruf. Schem. Lex. § 11.
* Adverb. phrases: ex contrario,on the contrary, on the other hand,Caes. B. G. 7, 30; Cic. Rosc. Com. 16, 47; id. Inv. 2, 8, 25; Quint. 6, 1, 16: e contrario,Nep. Iphicr. 1, 4; id. Ham. 1, 2; id. Att. 9, 3; id. Eum. 1, 5 (al. contrario without e); Quint. 1, 5, 43; rarely ex contrariis,Quint. 8, 5, 9; 8, 5, 18; 10, 1, 19; 11, 3, 39 al.—In the same sense, but more rarely, in contrarium,Plin. 18, 24, 54, § 197: per contrarium,Dig. 2, 4, 8, § 1; 2, 15, 8; 28, 1, 20 al.
* Of weight: aes contrarium, weighed against, = ἀντίρροπον, Paul. ex Fest. p. 64, 12 Müll.; cf. Scalig. ad Plaut. Ep. 3, 3, 30.
* Of hostile opposition, inimical, hostile, hurtful, pernicious, etc. (more rare than adversarius, and mostly poet. or in post-Aug. prose): contrariis dis,Varr. L. L. 5, § 70 Müll.: Averna avibus cunctis,dangerous, destructive,Lucr. 6, 741; cf.: usus lactis capitis doloribus,Plin. 28, 9, 33, § 130: hyssopum stomacho,id. 25, 11, 87, § 136: quam (sc. perspicuitatem) quidam etiam contrariam interim putaverunt,injurious, disadvantageous,Quint. 4, 2, 64 Spald.; cf.: philosophia imperaturo,Suet. Ner. 52: exta,unfavorable,id. Oth. 8: saepe quos ipse alueris, Tibi inveniri maxime contrarios,hostile,Phaedr. 4, 11, 17: litora litoribus contraria, fluctibus undas Imprecor,Verg. A. 4, 628; cf. id. ib. 7, 293.—Subst.: contrārĭus, ii, m., an opponent, antagonist; plur., Vitr. 3, praef. 2.—Adv.: con-trārĭē, in an opposite direction, in a different manner: sidera procedentia,Cic. Univ 9 med.: scriptum,id. Part. Or. 31, 108: relata verba,id. de Or. 2, 65, 263: dicere,Tac. Or. 34.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary