Lewis Short
contemptÄo | -temt- (noun F) : (), , id.
* A despising; disregard, contempt, scorn, disdain (in good prose): omnium rerum humanarum contemptio ac despicientia,Cic. Tusc. 1, 40, 95: fortitudo est dolorum laborumque contemptio,id. Off. 3, 33, 117; id. Rep. Fragm. ap. Non. p. 201, 30; Hortens. Fragm. ib. p. 202, 1: mortis perpetua,Curt. 10, 8, 29: fortunae,Cic. Par. 4, 1, 27: pecuniae,id. Phil. 3, 6, 16: deorum inmortalium,Liv. 6, 41, 4: ut jam non solum hostibus in contemptionem Sabinus veniret, etc.,was despised by,Caes. B. G. 3, 17; 5, 49; id. B. C. 3, 60: (adversarii) in contemptionem adducentur, si, etc.,Cic. Inv. 1, 16, 22.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary