Lewis Short
(verb) : con-sterno, strāvi, strātum, 3
* To strew over, cover by strewing, bestrew, to thatch, floor, pave, spread, cover (class. in prose and poetry).
* With abl.: tabernacula caespitibus,Caes. B. C. 3, 96: cubilia gallinarum paleis,Col. 8, 5, 3: stabula culmis,id. 7, 3, 8: aream silice,id. 1, 6, 23: specus molli fronde,Plin. 8, 36, 54, § 127: nidum mollibus plumis,id. 10, 33, 49, § 92: contabulationem summam lateribus lutoque,Caes. B. C. 2, 9: haec longuriis cratibusque,id. B. G. 4, 17: mare classibus,Liv. 35, 49, 5; Curt. 9, 6, 7: amnis constratus navigiis,id. 9, 8, 5: cubile purpureā veste,Cat. 64, 163: ossaeis aethera saxis,Verg. Cir. 33: omnia constrata telis, armis, cadaveribus,Sall. J. 101, 11: campos milite,Sil. 1, 125: forum corporibus civium caede nocturnā,Cic. Sest. 39, 85: late terram tergo,Verg. A. 12, 543; cf.: terram gravi casu, * Lucr. 5, 1332; and: terram gravi corpore,Cic. Arat. 433: paludem pontibus,Hirt. B. G. 8, 14.
* To throw down, prostrate, level (very rare). *
* Constrā-tum, i, n.subst.
* A covering: pontium,Liv. 30, 10, 14.
* A deck: puppis,Petr. 100, 3: navis,id. ib. § 6.
* Lit.: tempestas in Capitolio aliquot signa constravit,Liv. 40, 45, 3; cf.: culcitae humi constratae, Jul. Epit. Nov. c. 4, § 15: montes erigat, campos tendat, maria consternat,levels,Lact. 3, 24, 8: Ephesus et Nicomedia constratae terrae motu,Aur. Vict. Caes. 16, 12.
* Trop.: constrata ira, moderated, subdued (the figure taken from animals conquered in combat), Stat. S. 2, 5, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
(verb) : consterno, āvi, ātum, 1, strengthened collat. form of 1. consterno, acc. to II..
* To stretch upon the ground, to overcome: pecorum in modum consternatos (Gallos) caedunt fugantque,Liv. 38, 17, 7.—Far more freq., esp. after the Aug. per. (not in Cic., Hor., or Quint.)
* To bring into confusion, to perplex; to terrify, alarm, affright, dismay, overwhelm with terror, etc.
* In gen.: sic sunt animo consternati ut, etc.,Caes. B. G. 7, 30 fin.; without animo,Hirt. B. G. 8, 19; Liv. 6, 2, 11; 8, 9, 12; 21, 11, 13; Suet. Aug. 23, 90 al.: vana Laetitia est, consternatique Timores,Ov. M. 12, 60: in fugam, to put to flight by disquieting or alarming, Liv. 10, 43, 13; 38, 46, 5; cf.: foedā fugā,Tac. H. 3, 79 fin.: Coriolanus prope ut amens consternatus ab sede suo,Liv. 2, 40, 5.
* Transf., of animals, to make afraid, to frighten, startle; and pass.: consternari, to be frightened, to become shy: consternantur equi,Sall. H. 1, 96 Dietsch; Ov. M. 2, 314; id. F. 5, 310: equos,Liv. 37, 41, 10: equo ex odore cadaveris consternato,Suet. Ner. 48: taurus securis ictu consternatus,id. Galb. 18.
* In partic., to excite to sedition or revolt: eam multitudinem conjuratorum ad arma consternatam esse,Liv. 7, 42, 3 Weissenb. ad loc.: ad arma,id. 21, 24, 2; 34, 3, 6 al.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary