Lewis Short
(verb) : con-sisto, stĭti, stĭtum, 3
* V. n., to place one's self anywhere, to stand still, stand, halt, stop, make a stop (very freq. and class. in prose and poetry).
* Lit.
* In gen.: jam hunc non ausim praeterire, quin consistam et conloquar,Plaut. Aul. 3, 4, 14: otiose nunc jam ilico hic consiste,Ter. Ad. 2, 1, 2: ubi ad ipsum veni diverticulum, constiti,id. Eun. 4, 2, 7; cf. Hor. S. 1, 9, 62: uti et viatores consistere cogant,Caes. B. G. 4, 5: neque is (Demosthenes) consistens in loco, sed inambulans atque ascensu ingrediens arduo,Cic. de Or. 1, 61, 261: si ludius constitit aut tibicen repente conticuit,id. Har. Resp. 11, 23; cf. id. Arch. 8, 19: plura scribam ad te cum constitero: nunc eram plane in medio mari,id. Att. 5, 12, 3: constitit nusquam primo quam ad Vada venit, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 2: in quibus oppidis consistere praetores et conventum agere solebant,Cic. Verr. 2, 5, 11, § 28: Romae post praeturam,id. ib. 2, 1, 39, § 101: ire modo ocius, interdum consistere,Hor. S. 1, 9, 9: in muro consistendi potestas erat nulli,Caes. B. G. 2, 6: omnes ordines, tota in illā contione Italia constitit,Cic. Sest. 50, 107: ad mensam consistere et ministrare,id. Tusc. 5, 21, 61; so, ad aras,Ov. M. 10, 274: ad ramos,id. ib. 10, 510: ante domum,id. ib. 2, 766: ante torum,id. ib. 15, 653: in aede,id. ib. 15, 674: in medio,id. ib. 10, 601; and with a simple abl.: limine,id. ib. 4, 486; 9, 397; Stat. Th. 1, 123; Verg. A. 1, 541: post eum,Quint. 1, 10, 27: in pedes,Sen. Ep. 121, 9: calce aliquem super ipsum debere consistere,trample on,Cels. 8, 14, 19.
* Trop.
* To set, become hard or solid: frigore constitit Ister,has been frozen,Ov. Tr. 5, 10, 1; cf. unda,id. M. 9, 662: sanguis, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 38: alvus,Cato, R. R. 126; 156, 4; cf.: cum jam perfecte mustum deferbuit et constitit,Col. 12, 21, 3: album ex ovo, quo facilius consistat,Cels. 4, 20, 15.
* Cum aliquo, to station or place one's self with some one for conversation, to stand with: in hoc jam loco cum altero Constitit,Plaut. Cist. 4, 2, 31; id. Curc. 4, 2, 16 sq.: cum hoc consistit, hunc amplexatur,Cic. Verr. 1, 7, 19.
* To take one's place, take position, assume a place or attitude for an action, etc.; of a musician: ut constitit,Suet. Ner. 21; of an actor: in scaenā vero postquam solus constitit,Phaedr. 5, 5, 13; of an orator: in communibus suggestis,Cic. Tusc. 5, 20, 59: Aesopus mediā subito in turbā constitit,Phaedr. 4, 5, 29; for shooting: post acer Mnestheus adducto constitit arcu,Verg. A. 5, 507; cf. of athletes, etc.,id. ib. 5, 426; Plin. 7, 20, 19, § 83: inter duas acies,Liv. 7, 10, 9: cum aliquo,Petr. 19, 5.—Hence
* Milit. t. t., to halt, make a halt, take a position, to make a stand (opp. to a march, flight, or disorder): locus, ubi constitissent,Caes. B. G. 1, 13: qui in superiore acie constiterant,id. ib. 1, 24; cf.: in sinistrā parte acies,id. ib. 2, 23: in fluctibus,id. ib. 4, 24: sub muro,id. ib. 7, 48: juxta,id. ib. 2, 26 al.: pro opere,Sall. J. 92, 8: equites Ariovisti pari intervallo constiterunt,Caes. B. G. 1, 43: constitit utrumque agmen,Liv. 21, 46, 4: sic regii constiterant,id. 42, 58, 10 et saep.: ut reliquae (legiones) consistere non auderent,Caes. B. G. 2, 17: in locis superioribus consistere,id. ib. 3, 6: a fugā,Liv. 10, 36, 11: naves eorum nostris adversae constiterunt,Caes. B. G. 3, 14.
* Jurid. t. t., to appear as accuser before a court of justice: cum debitoribus,Dig. 5, 3, 49: cum matre,Sen. Ira, 2, 7, 3: adversus dominos,Dig. 5, 1, 53.
* Poet.: fert animus propius consistere,i. e. take a nearer view,Ov. A. A. 3, 467.
* To have a stand as a dealer, occupy a place of business: ede ubi consistas,Juv. 3, 296: in tabernā,Varr. L. L. 5, § 5 Müll.: IN SCHOLA,Inscr. Orell. 4085; cf.: locum consistendi Romanis in Galliā non fore,Caes. B. G. 7, 37; 7, 42.
* In gen., to rest, remain, stand, Lucr. 2, 332; cf. id. 2, 322: patiamini eo transire illius turpitudinis infamiam, ubi cetera maleficia consistunt,Cic. Clu. 30, 83; cf.: ut unde orta culpa esset, ibi poena consisteret,Liv. 28, 26, 3: ante oculos rectum pietasque pudorque constiterant,Ov. M. 7, 73.
* In partic.
* To pause, to dwell upon, delay, stop: in uno nomine,Cic. Verr. 2, 1, 38, § 95: ipsa mihi veritas manum inicit et paulisper consistere et commorari cogit,id. Rosc. Com. 16, 48; cf. id. de Or. 3, 31, 124: in singulis,id. Part. Or. 35, 120.—Impers. pass.: ista quae spectantur, ad quae consistitur,Sen. Vit. Beat. 2, 4.
* (Acc. to I. B. 2.) To be or remain firm, unshaken, immovable, steadfast, to be at rest, to stand one's ground, to continue, endure, subsist, be, exist: mente consistere,Cic. Phil. 2, 28, 68; so, neque mente nec linguā neque ore,id. Q. Fr. 2, 3, 2: praeclare in forensibus causis,id. Or. 9, 30: in dicendo,id. Clu. 39, 108: verbo quidem superabis me ipso judice, re autem ne consistes quidem ullo judice,id. Caecin. 21, 59; cf. of the cause itself: quia magistratus aliquis reperiebatur, apud quem Alfeni causa consisteret,id. Quint. 22, 71; cf. also: modo ut tibi constiterit fructus otii tui,id. Fam. 7, 1, 1: in quo (viro) non modo culpa nulla, sed ne suspitio quidem potuit consistere,id. Rosc. Am. 52, 152; cf. id. Clu. 29, 78: confiteor ... me consistere in meo praesidio sic, ut non fugiendi hostis sed capiendi loci causā cessisse videar,id. de Or. 2, 72, 294: vitam consistere tutam,to remain, continue safe,Lucr. 6, 11 Lachm. N. cr.: constitit in nullā qui fuit ante color,Ov. A. A. 1, 120: sunt certi denique fines, Quos ultra citraque nequit consistere rectum,Hor. S. 1, 1, 107; Plin. 14, 6, 8, § 68: quales cum vertice celso Aëriae quercus constiterunt,Verg. A. 3, 679: nullo in loco, nullā in personā ... consistunt (ista quae vires atque opes humanae vocantur),Val. Max. 6, 9, ext. 7: spes est hunc miserum aliquando tandem posse consistere, to take a firm stand (the figure derived from fleeing soldiers), Cic. Quint. 30, 94: si prohibent consistere vires,Ov. M. 7, 573.—*
* Cum aliquo, to agree with: videsne igitur Zenonem tuum cum Aristone verbis consistere, re dissidere, cum Aristotele et illis re consentire, verbis discrepare, Cic. Fin. 4, 26, 72.
* In gen., to be, exist: vix binos oratores laudabiles constitisse,Cic. Brut. 97, 333: sine agricultoribus nec consistere mortales nec ali posse manifestum est,Col. 1, praef. § 6; Varr. R. R. 3, 8 fin.: quadringentis centum Venerios non posse casu consistere,to occur, lake place, be thrown,Cic. Div. 2, 21, 48: summa studia officii inter nos certatim constiterunt, Lentul. ap. Cic. Fam. 10, 34, 3: sed non in te quoque constitit idem Exitus, take or have place, Ov. M. 12, 297.
* With in, ex, or the simple abl. (in Quint. also with circa and inter; v.infra), to consist in or of, to depend upon: major pars victūs eorum in lacte, caseo, carne consistit,Caes. B. G. 6, 22: omnis per se natura duabus Constitit in rebus,Lucr. 1, 420: e quibus haec rerum summa consistat,id. 1, 236; so with ex, id. 1, 839; 1, 873 al.; with abl.: deveniunt in talis disposturas, Qualibus haec rerum consistit summa,id. 1, 1028; 5, 61; 5, 66: vita omnis in venationibus atque in studiis rei militaris consistit,Caes. B. G. 6, 21: in eo salus et vita optimi cujusque consistit,Cic. Phil. 3, 8, 19: in hoc summa judicii causaque tota consistit,id. Quint. 9, 32; cf. id. de Or. 1, 40, 182: causam belli in personā tuā,id. Phil. 2, 22, 53: in quibus vita beata,id. Tusc. 5, 14, 40: in unā honestate omne bonum,id. ib. 5, 14, 42: in nomine controversia,Quint. 7, 3, 7; 8, 3, 57: in actu rhetoricen,id. 2, 18, 2; 6, 3, 42: spes omnis consistebat Datami in se locique naturā,Nep. Dat. 8, 3.—With abl., Quint. 12, 10, 59: omnis quaestio circa res personasque consistere videtur,id. 3, 5, 7; 6, 3, 19: quaestio inter utile atque honestum consistet,id. 3, 8, 24.
* As opp. to progressive motion, to come to a stand, stand still, stop, rest, take rest, cease: sola Ubi quiesco, omnis familiae causa consistit tibi,Plaut. As. 3, 1, 9: omnis administratio belli consistit,Caes. B. C. 2, 12: vel concidat omne caelum omnisque terra consistat necesse est,Cic. Tusc. 1, 23, 54: forensium rerum labor et ambitionis occupatio constitisset,id. de Or. 1, 1, 1: usura,id. Att. 6, 1, 7: διάρροια, id. Fam. 7, 26, 2; cf.: videndum, morbus an increscat, an consistat, an minuatur,remains unchanged,Cels. 3, 2; and: cursus pituitae,id. 6, 6: cum ad Trebiam terrestre constitisset bellum,Liv. 21, 49, 1: cum bellum Ligustinum ad Pisas constitisset,id. 35, 4, 1; 22, 32, 4: infractaque constitit ira,Ov. M. 6, 627: Gaius ejusque posteri in equestri ordine constitere usque ad Augusti patrem,Suet. Aug. 2; cf.: maledictum, quod intra verba constitit,stopped at, went no farther than,Quint. Decl. 279.!*? Consisto as = constituo formerly stood Lucr. 6, 11; Sall. J. 49, 6; but these passages are corrected in recent editions. It is now found only Gell. 5, 10, 9, a doubtful passage, where Hertz reads: cum ad judices coniiciendae [consistendae] causae gratiā venissent.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary