LAT

conservator

download
JSON

Lewis Short

conservātor (noun M) : conservo
* A keeper, preserver, defender (several times in Cic. and in inscriptions; elsewh. rare): pro di inmortales, custodes et conservatores hujus urbis atque imperii,Cic. Sest. 24, 53; so as an epithet of Jupiter,Inscr. Orell. 1225 sq.; 1629; 4982 al.: istius urbis (with parens),Cic. Att. 9, 10, 3: civitatis,id. Sest. 45, 98: patriae,id. Har. Resp. 27, 58: inimicorum,id. Att. 8, 9, 3: Romani nominis Augustus (with conditor),Vell. 2, 60, 1: inimicorum (opp.: desertor amicorum),Cic. Att. 8, 9, 3: conservatoris sibi nomen, Graeco ejus rei vocabulo, assumpsit,Tac. A. 15, 71.
* A worshipper, Tert. adv. Nat. 1, 7.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
See also: Conservator
memory