Lewis Short
(verb) : con-sentĭo (also cosentĭo;
* V.infra), sensi, sensum, 4, and a
* = unā sentio, to feel together: multa (corpora, i. e. substances) Quae neque conecti potuere neque intus Vitalis motus consentire atque imitari, Lucr. 2, 717 Lachm.; cf.: consentire animam totam per membra videmus,id. 3, 153; Scrib. Comp. 104.
* To agree, accord, harmonize with a person or thing; to assert unitedly, determine in common, decree, to unite upon something accordantly, etc. (freq and class. in prose and poetry); constr with cum, inter se, the dat., or absol. of person; and with the acc., de, ad, in, the inf.. causā, or absol. of the thing.
* Lit., with personal subjects.
* In a good sense, with acc. and inf.: HONC. OINO. PLOIRVME. COSENTIONT. ROMAI. DVONORO. OPTVMO. FVISE. VIRO ... LVCIOM. SCIPIONE., etc. (i. e. hunc unum plurimi consentiunt Romanum bonorum optimum fuisse virum ... Lucium Scipionem), inscription of the Scipios, C. I. L. 1, 32: Wordsworth, Fragm, and Spec. p. 160; cf. Cic. Fin. 2, 35, 116; and id. Sen. 17, 61: omnes mortales unā mente consentiunt, omnia arma eorum, qui haec salva velint, contra illam pestem esse capienda,id. Phil. 4, 3, 7; so Quint. 1, 10, 33; 2, 15, 36 al.; Tac. A. 6, 28 al.—With inf.: seu quicquid ubique magnificum est in claritatem ejus (sc. Herculis) referre consensimus,Tac. G. 34 fin.—With de de amicitiae utilitate omnes uno ore consentiunt, Cic. Lael. 23, 86; so id. Phil. 1, 9, 21: cum aliquo de aliquā re,id. Ac. 2, 42. 131.—With cum: consentire cum aliquā re, verbis discrepare,Cic. Fin. 4, 26, 72: cum his (oratoribus) philosophi consentiunt,Quint. 2, 17, 2; so Suet. Aug. 58.—With dat.: illis superioribus,Quint. 2, 15, 32; so id. 5, 14, 33: sibi ipse,Cic. Off. 1, 2, 5; cf. id. Clu. 22, 60: cui parti,Quint. 5, 14, 9: iis, quibus delectantur,id. 5, 11, 19: studiis alicujus,Hor. Ep. 1, 18, 65 al.—With adversus: adversus maleficium omne consensimus,Sen. Ben. 3, 6, 2: adversus patrem cum amicis,Val. Max. 9, 11, ext. 3.—With ad: parvo exercitu, sed ad benevolentiam erga nos consentiente,Cic. Att. 5, 18, 2; id. Tusc. 3, 2, 3; id. N. D. 2, 23, 60; 2, 46, 119; id. Cat. 4, 7, 15; 4, 9, 18; cf.: ad rem publicam conservandam,id. Phil. 4, 4, 10: ad decernendum triumphum,Liv. 36, 40, 10: ad necem ejus,id. 39, 50, 6: ad indutias,Suet. Calig. 5.—With in: in homine non, ut omne, omnia in unum consentientia, sed singulis membris suum cuique consilium,Liv. 2, 32, 9: in hoc non contumaciter consentio,Quint. 11, 3, 11; cf.: consentire in asserendā libertate,Suet. Calig. 60: puro pioque duello quaerendas censeo itaque consentio consciscoque, old formula of voting in Liv. 1, 32, 12.—With ut: senatus ... censuit consensit conscivit ut bellum cum priscis Latinis fieret, old formula for declaring war,Liv. 1, 32, 13.—With ne: constat, ad alia discordes in uno adversus patrum voluntatem consensisse, ne dicerent dictatorem,Liv. 4, 26, 7.—With acc. rei: consensit et senatus bellum,i. e. has voted, decreed war,Liv. 8, 6, 8: bellum erat consensum,id. 1, 32, 12: consensa in posterum diem contio,id. 24, 38, 11.—With inf.: si consenserint possessores non vendere, quid futurum est?Cic. Agr. 1, 5, 15. —Impers.: de prioribus consentitur,Tac. A. 1, 13: inter plurimos consensum est duas esse partes,Quint. 9, 1, 17; 5, 10, 12; Liv. 9, 7, 7; so, consensum est, ut, etc.,id. 30, 24, 11.
* Transf., with inanimate subjects, to accord, agree, harmonize with, to fit, suit, etc.
* With cum: sed mihi ne utiquam cor consentit cum oculorum aspectu, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 17, 52; cf.: cum vultus Domitii cum oratione non consentiret,Caes. B. C. 1, 19; Quint. 11, 1, 2; 11, 3, 113; 11, 3, 122: secum ipsa (oratio; together with sibi constet),Cic. Univ. 3; id. Brut. 38, 141: precor ... ut vestrae mentes atque sententiae cum populi Romani voluntatibus suffragiisque consentiant,id. Mur. 1, 1; Dig. 46, 4, 14.
* With inter se: (pulchritudo corporis) delectat hoc ipso, quod inter se omnes partes cum quodam lepore consentiunt,Cic. Off. 1, 28, 98; Quint. 5, 7, 29.
* Con-sentĭens, entis, P. a., agreeing, accordant, unanimous: tanta rerum consentiens, conspirans, continuata cognatio,Cic. N. D. 2, 7, 19: cujus de laudibus omnium esset fama consentiens,id. Sen. 17, 61: animi,id. Div. 2, 58, 119: consilium omnis vitae,id. Tusc. 5, 25, 72.—Abl. consentiente and -ti: hominum consentiente auctoritate contenti non sumus?Cic. Div. 1, 39, 84; so, consentiente voce,Suet. Galb. 13; on the other hand, clamore consentienti pugnam poscunt,Liv. 10, 40, 1.
* Consensus, a, um, Part., agreed upon: consensis quibusdam et concessis,Gell. 15, 26, 2.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary