Lewis Short
con-sălūto, āvi, ātum, 1
* V. a., to greet, salute cordially, in gen. (in good prose; esp. freq. in the histt. after the Aug. per.).
* With acc.: utrumque regem (sua multitudo),Liv. 1, 7, 1: eum,Petr. 7; 131; Curt. 7, 8, 5; 10, 7, 7: aliquem nomine,Plin. 28, 2, 5, § 23.
* With two accs., to greet or salute as, to hail, etc.: eum regem,Liv. 36, 14, 4: eum dictatorem,id. 3, 26, 10: aliquem imperatorem,Tac. A. 12, 69; 13, 41; Suet. Ner. 8; id. Galb. 10: aliquem Caesarem,Tac. H. 3, 86 fin.; Suet. Dom. 1: aliquem patrem patriae,id. Aug. 58: eum Latiarem Jovem,id. Calig. 22; cf.: eam Volumniam,Cic. Phil. 2, 24, 58.
* Absol.: qui cum inter se ... amicissime consalutassent,Cic. de Or. 2, 3, 13: exercitus consalutant,one another,Flor. 4, 3, 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary