LAT

Lewis Short

(verb) : cō-nītor (less correctly con-nītor; cf.
* Ritschl, Opusc. II. 448 sq.), nisus or nix us (conisus,Plaut. Mil. 1, 1, 29; Liv. 1, 33, 5; 3, 63, 4 et saep.; Val. Max. 2, 7, 2; Ser. Ep. 94, 31; Val. Fl. 3, 193; Sil. 2, 629; Tac. A. 11, 31; 15, 42 al.: conixus,Cic. Tusc. 2, 21, 47 B. and K.; id. N. D. 2, 43, 110; Lucr. 2, 160; Verg. E. 1, 15; id. A. 5, 264 et saep.; Liv. 3, 70, 5 al.; Plin. 8, 8, 8, § 26; Sil. 9, 379; Tac. H. 4, 53; Gell. 15, 16, 4), 3, (inf. conitier, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44; cf. Trag. Rel. p. 284 Rib.), to put forth all one's strength, strive, struggle, endeavor.
* Lit., of physical exertion.
* In gen.
* Trop., of mental effort, etc.: praesto est domina omnium et regina, ratio, quae conixa per se et progressa longius, fit perfecta virtus,putting forth her own energy,Cic. Tusc. 2, 21, 47: quantum coniti animo potes,id. Off. 3, 2, 6.
* Esp.
* With ut: (parvi) conituntur sese ut erigant,Cic. Fin. 5, 15, 42.
* With ad and acc.: ut rursus ad surgendum coniti non possent,Curt. 7, 3, 13: ceteris ad convincendum eum conisis,Tac. A. 15, 66: omnibus imperii nervis ad revocandam pristinae disciplinam militiae conisus est,Val. Max. 2, 7, 2.
* To press upon, press toward, struggle toward, strive to reach; with in and acc. of place: equitatus summum in jugum virtute conititur,Caes. B. C. 1, 46: in unum locum,Liv. 31, 21, 10: praealtam in arborem,Tac. A. 11, 31.—So poet., of a weapon: in hastam,Sil. 10, 252.—Of things: in quem coepere locum conixa feruntur (primordia rerum),Lucr. 2, 160.
* To struggle in giving birth, to labor (cf. enitor): spem gregis, ah! silice in nudā conixa reliquit,Verg. E. 1, 15.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory