Lewis Short
conger | congrus (noun M) : (access. form , acc. to Charis. p. 12 P.;
* Also gonger,Plin. 32, 11, 53, § 148), , m., = γόγγροςa sea-eel, conger-eel, Plaut. Aul. 2, 9, 2; id. Mil. 3, 1, 165; id. Pers. 1, 3, 30; Ter. Ad. 3, 3, 23; Ov. Hal. 115; Plin. 9, 16, 24, § 57; 9, 20, 36, § 72; 9, 62, 88, § 185.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary