LAT

conflagro

download
JSON

Lewis Short

(verb) : con-flāgro, āvi, ātum, 1, and
* A., to burn up (rare; mostly in Cic.).
* Neutr., to burn, be consumed.
* Prop.: conflagrare terras necesse sit a tantis ardoribus,Cic. N. D. 2, 36, 92: classis populi Romani praedonum incendio conflagrabat,Cic. Verr. 2, 5, 35, § 92; Liv. 30, 7, 9: tabulae simul conflagraverant, * Suet. Vesp. 8; Col. 2, 2, 28.
* Act. (rare; in verb. finit. only late Lat.): Juppiter Semelen conflagravit,Hyg. Fab. 179; cf. Schol. ad Hor. Epod. 5, 63.—In part. perf.: conflagratus, burnt up: urbs acerbissimo incendio,Auct. Her. 4, 8, 12 dub.: regiones, App. de Mundo, p. 73, 32.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory