Lewis Short
(verb) : con-farrĕo, no
* Perf., ātum, 1, farreus, to connect in marriage (by making an offering of bread; cf. confarreatio; very rare): confarreandi adsuetudo,Tac. A. 4, 16: dum confarreatur,Serv. ad Verg. A. 4, 374: confarreatis parentibus geniti,Tac. A. 4, 16: matrimonium confarreaturus,App. M. 10, p. 252, 40.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary