LAT

Lewis Short

(v. a.P. a.adv.) : condĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a.an access. form from condo, q. v. II., and cf. compono, II. B. 2. (orig. belonging to econ. lang.).
* To put fruit in vinegar, wine, spices, etc., to preserve, pickle: oleas albas,Cato, R. R. 117: lactucam (corresp. with componere),Col. 12, 9, 3; 12, 7, 5: corna, pruna,id. 12, 10, 2: caules vitium in aceto et muriā,Plin. 14, 19, 23, § 119 al.
* Transf.
* Of food, to make savory, to season, spice: cenam,Plaut. Ps. 3, 2, 21: meas escas,id. ib. 3, 2, 41: fungos, helvellas, herbas omnes ita, ut nihil possit esse suavius,Cic. Fam. 7, 26, 2: jus male conditum,Hor. S. 2, 8, 69: vinum,Dig. 33, 6, 9; cf.: quis non videt, desideriis omnia ista condiri?Cic. Tusc. 5, 34, 97.—Hence
* To embalm a dead body: mortuos (Aegyptii),Cic. Tusc. 1, 45, 108.
* As subst.: con-dītum, i, n. (sc. vinum), aromatic wine, spiced wine, Plin. 14, 16, 19, § 103; Pall. Oct. 19; id. Febr. 32; Cael. Aur. Tard. 3, 5 al.
* Trop., to cultivate, ornament; to make pleasant or agreeable; to soften, temper, etc. (freq. in Cic.): duo sunt, quae condiant orationem: verborum numerorumque jucunditas,Cic. Or. 55, 185; cf. Quint. 12, 10, 38; and 6, 3, 40: vitia,to set off,Cic. Clu. 26, 72: hilaritate tristitiam temporum,id. Att. 12, 40, 3: gravitatem comitate,id. Sen. 4, 10; cf. id. Mur. 31, 66: aliquid natura asperum pluribus voluptatibus,Quint. 5, 14, 35: urbanitatem ambiguitate,id. 6, 3, 96. —Hence, condītus, a, um, P. a.
* (Acc. to II. A.) Seasoned, savory: conditiora facit haec supervacanei etiam operis aucupium atque venatio,Cic. Sen. 16, 56: sapor vini,Col. 12, 20, 7.
* Trop. (acc. to II. B.), of discourse, polished, ornamented: sermo, Poët. ap. Cic. Att. 13, 52, 1: nimium condita oratio,Quint. 11, 3, 182.— Comp.: oratio lepore et festivitate conditior,Cic. de Or. 2, 56, 227; id. Brut. 29, 110. —Of the speaker: nemo suavitate conditior,Cic. Brut. 48, 177.—Sup. and adv. not in use.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory