Lewis Short
(verb) : con-cŭtĭo, cussi, cussum, 3, quatio, as cur = quāre.
* To strike one upon another, to strike together (rare): utrum cavae manus concutiantur, an planae, Sen. Q. N. 2, 28, 1: concussā manu dare signa,Ov. M. 11, 465: frameas,Tac. G. 11.
* To shake violently, to shake, agitate (freq. and class. in prose and poetry).
* Lit. (mostly poet.): concutit ungula terram, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 419 Vahl.): tonitru concussa aequora caeli, Att. ap. Non. p. 505, 8 (Trag. Rel. v. 224 Rib.); cf.: templa caeli summa sonitu (in a parodying of pathos),Ter. Eun. 3, 5, 42; cf.: serena caeli sonitu,Lucr. 2, 1101; 6, 358: grandi tonitru concussa repente Terra,id. 5, 551; cf. id. 6, 544: terra ingenti motu concussa est,Liv. 3, 10, 6; Ov. M. 8, 781: concussae cadunt urbes,Lucr. 5, 1236: concusso terrae motu theatro, * Suet. Ner. 20: moenia,Ov. M. 13, 175: freta,id. ib. 6, 691; 7, 201: undas,id. ib. 8, 605: artus,Lucr. 5, 1076; 6, 595; cf. id. 2, 949: corpora risu,id. 1, 918; 2, 976; cf. Juv. 3, 101; Quint. 6, 3, 9: caput,Ov. M. 2, 50: caesariem,id. ib. 1, 179; cf. comam,id. F. 2, 846: tempora,id. M. 13, 644: manum,id. ib. 11, 465: pectus,id. ib. 2, 755: arma manu,to hurl,id. ib. 1, 143; 7, 130; cf.: tela lacertis,id. ib. 12, 79: te certo arcu,to hit surely,Prop. 1, 7, 15: inmissis aurigae undantia lora Concussere jugis,Verg. A. 5, 147: in calicibus concussis,Plin. 35, 16, 55, § 193 Sillig N. cr.: munimenta arietibus admotis,Curt. 8, 2, 22: aures Caesaris concutit fragor,Luc. 6, 163: corpus concutit gestatio,Sen. Ep. 15, 6: pectora planctu,Stat. S. 5, 1, 179.—Pass.: quorum (ignium) ictu concuti aera verum est,Plin. 2, 43, 43, § 112: corpus concutitur gestatione,Cels. 3, 21: majore cachinno Concutitur,Juv. 3, 100: concutitur sanguis,Lucr. 3, 249.—Esp. in part. perf.: mugitibus aether,Verg. G. 3, 151: risu tremulo (ora),Lucr. 1, 919; 2, 976: rates,shattered,Ov. P. 2, 3, 59: coma,id. F. 2, 846: corpus vulnere,Stat. S. 3, 4, 70: fores,Ov. Am. 1, 6, 50: ilex,Verg. G. 4, 81: quercus,id. ib. 1, 159: materies per artus,Lucr. 2, 949: Lyrnesia moenia dextrā,Ov. M. 13, 175: mons,Prop. 3, 13 (4, 12), 53: paries,Dig. 39, 2, 18, § 11: remo concusso tollere ratem,Val. Fl. 1, 340.— With Gr. acc.: pectus concussa crebris verberibus,Luc. 2, 335.
* Se, to examine by shaking one's self; the figure taken from the searching of a thief, etc., by shaking his garments; hence, trop. equiv. to search, examine (cf. excutio): te ipsum Concute, num qua tibi vitiorum inseverit olim Natura,Hor. S. 1, 3, 35 Orell. ad loc. and cf. B. 3. infra.
* Trop.
* To shake the power of, shake to its foundation, to shatter, cause to waver, to impair, disturb, distract: rem publicam,Cic. Phil. 2, 42, 109; Plin. Pan. 6, 3: provincias magnis momentis,Vell. 2, 78: regnum,Liv. 33, 19, 1: orbem,Tac. H. 1, 16: opes Lacedaemoniorum,Nep. Epam. 6, 4: provincias magnis molimentis,Vell. 2, 78, 1: concusso jam et paene fracto Hannibale,Liv. 28, 44, 11: domum,Tac. H. 3, 45: concussā Transrhenanorum fide,id. ib. 5, 25: nondum concusso senatusconsulto,id. A. 14, 43: imperium Persarum,Curt. 4, 14, 20; cf. Plin. Ep. 10, 114 (115), 3: concussa fides,Luc. 1, 182.
* To shake in feeling, to agitate violently.
* Usually, to put in fear, terror, or anxiety, to terrify, alarm, trouble: terrorem metum concutientem definiunt,Cic. Tusc. 4, 8, 19: consules declarantur M. Tullius et C. Antonius, quod factum primo populares conjurationis concusserat,Sall. C. 24, 1: populum Romanum terrore Numantini belli,Vell. 2, 90, 3; Quint. 4, 2, 37: urbem,Verg. A. 4, 666: totam Asiam,Curt. 4, 1, 20: ingens barbaros pavor concusserat,id. 8, 2, 24: casu concussus acerbo,Verg. A. 5, 700; Tac. H. 2, 99 fin.: extemplo turbati animi concussaque vulgi Pectora,Verg. A. 11, 451. —Poet. in a Greek constr.: casu animum concussus amici,Verg. A. 5, 869: hoc concussa metu mentem Juturna virago,id. ib. 12, 468; so Hor. S. 2, 3, 295.
* To urge, excite, rouse to activity, = excitare, commovere (rare and not ante-Aug.): fecundum concute pectus,Verg. A. 7, 338: tu concute plebem,Petr. Poet. 124, 288: se concussere ambae,Juv. 10, 328: non leviter se Numidia concussit,Flor. 3, 1, 2.—Hence, * concussus, a, um, P. a., stirred up, restless: Pallas aliquanto concussior,Mart. Cap. 4, § 332.
* In gen., of any excitement of the passions: magnum et summum est deoque vicinum, non concuti. Hanc stabilem animi sedem Graeci εὐθυμίαν vocant ... ego tranquillitatem voco, Sen. Tranq. 2, 3: hoc agite: Poenas petite violatae Stygis: Concutite pectus,Sen. Herc. Fur. 105.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary