LAT

concursatio

download
JSON

Lewis Short

concursātĭo (noun F) : concurso.
* A running together, a disorderly meeting: cum multā concursatione (populi),Cic. Brut. 69, 242; Tac. A. 6, 17.
* Trop.: inventus est ordo in stellis ... cedo tandem qui sit ordo aut quae concursatio somniorum? what coincidence? i. e. what concert of motion that can express a design? Cic. Div. 2, 71, 146.
* A running upon, pushing against one another: concursatio in obscuro incidentium aliorum in alios incertum fecerat, an, etc.,Liv. 41, 2, 6.
* A running about, going to and fro, etc.: quid ego hujus lacrimas et concursationes proferam?Cic. Verr. 2, 1, 30, § 75 Zumpt ad loc.: et in Albaniā et Seplasiā quae concursatio percunctantium, quid, etc.,id. Agr. 2, 34, 94: puerorum illa concursatio nocturna,id. Dom. 6, 14: Libonis et Hypsaei non obscura concursatio et contentio,id. Fam. 1, 1, 3: (mulierum) concursatio incerta nunc hos nunc illos sequentium,Liv. 5, 40, 3; cf. id. 35, 49, 9: decemviralis,a travelling over the provinces,Cic. Agr. 1, 3, 8: concursationes ad divitias euntium sapiens securus laetusque ridebit,Sen. Ep. 17, 9.
* In milit. lang., the skirmishing of light-armed troops, Liv. 30, 34, 2; Curt. 8, 14, 13.
* Trop., an anxious, troubled restlessness, anxiety: exagitatae mentis,Sen. Ep. 3, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory