Lewis Short
(adjective) : con-cors (ante-class. concordis, e, Caecil. Stat. ap. Prisc. p. 726 P.; cf. Prisc. p. 764 ib.), cordis (abl. usu. concordi, Cic. Univ. 5 med.; Prop. 4 (5), 5, 6; Ov. M. 1, 25; 5, 664; Sil. 16, 381; Suet. Caes. 19; Sen. Agam. 781 al.: concorde, acc. to Prisc. p. 764 P.
* Plur. neutr.: concordia,Verg. A. 3, 542; Sil. 13, 650; Pers. 5, 49), cor: aliis cor ipsum animus videtur: ex quo excordes, vecordes concordesque dicuntur, Cic. Tusc. 1, 9, 18, of the same mind, united, agreeing, concordant, harmonious (class. in prose and poetry).
* Of persons: novem Jovis concordes filiae sorores,Naev. Bell. Punic. 1, 3; cf., as an epithet of the Parcae,Verg. E. 4, 47: bene convenientes concordesque cum viris, Afran. ap. Non. p. 394, 2 (Com. Rel. v. 53 Rib.); cf.: ne secum quidem ipse concors,Liv. 4, 2, 6: tum concordibus juncti animis,id. 6, 6, 18; Tac. A. 11, 37: credo eā gratiā concordes magis fore,Ter. Hec. 4, 3, 11: ut multo fiat civitas concordior,Plaut. Aul. 3, 5, 7: cum concordissimis fratribus,Cic. Lig. 2, 5.—With dat. (post-Aug.): multum ante repetito concordem sibi conjugem,Tac. A. 3, 33 init.
* Of things: aquis rursus concordibus se totum junxit (Nilus),Plin. 5, 9, 10, § 53: frena,Verg. A. 3, 542: torus,Prop. 4 (5), 5, 6. sonus,Ov. M. 5, 664: anni,id. ib. 8, 708: fata,Pers. 5, 49: regnum,Liv. 1, 13, 8: amicitia et caritas,Cic. Univ. 5 med.; cf. pax,Ov. M. 1, 25: moderatus et concors civitatis status,Cic. Leg. 3, 12, 28: censura,Liv. 42, 10, 4: discordia,Manil. 1, 141: insania,equal,Sil. 4, 100.— concordĭter, adv., harmoniously, amicably: alternum seritote diem concorditer ambo, Enn. ap. Charis. p. 177 P. (Ann. v. 110 Vahl.): inter se congruunt,Plaut. Curc. 2, 2, 14: concorditer et amore vixit cum Juliā,Suet. Tib. 7: dulces exigit annos,Ov. M. 7, 752.—Comp.: concordius bellum gerere,Liv. 4, 45, 8.—Sup.: quīcum concordissime vixerat,Cic. Rab. Perd. 5, 14; Inscr. Grut. 1260, 10.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary