Lewis Short
(adverb) : con-clūdo, si, sum, 3 (
* Part. perf. solecist. conclausa semina, Col. 3, 12, 2), v. a., to shut up closely, to close up, enclose, confine.
* Prop. (class. in prose and poetry), constr. with in and acc., with and absol. (not with in and abl., for the true read., Cic. Univ. 3 fin., is inclusit): in vincla bestiam nequissimam,Plaut. Rud. 3, 1, 18; cf.: bestias delectationis causā,Cic. Fin. 5, 20, 56 Madv.: eos concludit, magnam hominum multitudinem,Cic. Verr. 2, 4, 24, § 54: quia enim in caveā si forent Conclussi itidem ut pulli gallinacei,Plaut. Curc. 3, 80: conclusam hic habeo uxorem saevam,Ter. Phorm. 5, 1, 17: aliquem in fenestram,Plaut. Cas. 1, 44: me in cellam cum illā,Ter. Ad. 4, 2, 13; cf.: in aediculam,Plaut. Ep. 3, 3, 21: illum aliquo,Ter. Eun. 4, 3, 25: locum sulco,Verg. A. 1, 425: at tu conclusas hircinis follibus auras ... imitare,Hor. S. 1, 4, 19: piscina conclusa porticibus,Suet. Ner. 31: Tigris et Euphrates Mesopotamiam ab utroque latere concludunt,Curt. 5, 1, 15: vulnera cerā,Val. Fl. 1, 479: venti procella conclusa,Lucr. 6, 125: concluso loco,id. 4, 458: primordia conclusa,id. 3, 569: suave locus voci resonat conclusus,Hor. S. 1, 4, 76: conclusa aqua (opp.: profluens amnis),Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.: longe aliam esse navigationem concluso mari atque in vastissimo,Caes. B. G. 3, 9: coagmentis ad centrum respondentibus fornices concluduntur,Vitr. 6, 8, 4: statio conclusa atque munita,Dig. 50, 16, 59.
* Humorously: non placet qui amicos intra dentis conclusos habet,Plaut. Trin. 4, 2, 64.
* Trop.
* To include, compress, restrain, comprise: omnia fere, quae sunt conclusa nunc artibus, dispersa et dissipata quondam fuerunt,Cic. de Or. 1, 42, 187: fortuna tot res, in unum conclusit diem,Ter. Eun. 5, 8, 17: ut ab illā excludar, huc concludar,i. e. I shall be fettered by this marriage,id. And. 2, 3, 12 (ex ferarum translatione concludar dixit, Don.); id. Hec. 4, 4, 80: concludere jus civile in parvum et angustum locum,Cic. Leg. 1, 5, 17; id. de Or. 1, 61, 260; id. Caes. 22, 63: uno hoc volumine vitam excellentium virorum complurium,Nep. Epam. 4 fin.; cf.: in hanc formulam omnia judicia,Cic. Rosc. Com. 5, 15: eidem et infinitam largitionem remittebas et eundem in angustissimam formulam sponsionis concludebas?id. ib. 4, 12: istum locum in unam speciem,Quint. 6, 2, 1.
* (Cf. claudo, I. B.) To end, close, conclude: facinus natum a cupiditate, auctum per stuprum, crudelitate perfectum atque conclusum,Cic. Verr. 2, 2, 34, § 82: (ancipites variique casus) exitu notabili concluduntur,id. Fam. 5, 12, 5: provincia in quā laus equitatis, integritatis, facilitatis ad extremum ludorum voluptate concluditur,id. Mur. 20, 41: vitam,Aug. Serm. 322.—Esp., of letters, speech, the written or spoken treatment of any subject, etc.: epistulam,Cic. Att. 9, 10, 5: crimen decumanum,Cic. Verr. 2, 3, 69, § 163: ad illa redeamus eaque ipsa concludamus aliquando,id. Lael. 26, 109: perorationem,id. Or. 35, 122.
* In rhet., of discourse, to close rhythmically, to round off: verborum ordinem alias aliā terminatione,Cic. Or. 59, 200: sententias,id. ib. 69, 230; cf. id. Brut. 8, 34: concludam si potero Latine; Graecum enim hunc versum nostis omnes,id. Fin. 2, 32, 105: sensum non expleto numero,Quint. 9, 4, 122; cf. id. 9, 4, 123 and 125: verbum acuto tenore (just before: acuto sono finiant),id. 1, 5, 26: versum,Hor. S. 1, 4, 40.
* In philos. t. t., to conclude, infer, make an inference, to argue, demonstrate; with acc.: singulas argumentationes,Cic. Or. 35, 122; cf. argumentum,id. Ac. 2, 14, 44; Quint. 5, 13, 60: argumentum ratione,Cic. Or. 40, 137: quomodo efficiatur concludaturque ratio,id. Fin. 1, 7, 22: id quod concludere illi velint, non effici ex propositis, nec esse consequens, id. de Or. 2, 53, 215: ex rebus concessis concludi quod velis,id. Fin. 2, 1, 3.—With acc. and inf.: deinde concludebas, summum malum esse dolorem, etc.,Cic. Fin. 2, 19, 63; cf. id. Ac. 2, 26, 83.—Absol.: concludere hoc modo: si sunt di, etc.,Cic. Div. 2, 49, 101: ea sumunt ad concludendum, quorum iis nihil conceditur,id. ib. 2, 49, 103; Quint. 3, 9, 2; 5, 10, 3; 10, 1, 106; 12, 2, 25.—Hence, P. a.: con-clūsus, a, um, confined, closed, in comp.: locus conclusior,Hyg. Astr. 4, 14.—Subst.: conclūsum, i, n. (acc. to II. D.), a conclusion in a syllogism, Cic. Fin. 3, 8, 27.— Advv.
* Conclūdenter, by consequence, consequently, Boëth. Arist. Elench. Soph. 1, 10, p. 744.—*
* Conclūsē (acc. to II. C.), with periods rhetorically rounded, harmoniously: concluse apteque dicere,Cic. Or. 53, 177.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary