Lewis Short
con-centŭrĭo, āre
* V. a.; lit., to assemble by centuries; hence, humorously, in Plaut., to collect, bring together, to prepare in gen.: dum concenturio in corde sycophantias,Plaut. Ps. 1, 5, 159: epistulae illae mihi concenturiant metum In corde,id. Trin. 4, 2, 160 Brix ad loc.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary