Lewis Short
con-cĕlēbro, āvi, ātum, 1
* V..a. (a strengthened celebro; rare but class.).
* To resort to in multitudes or frequently, to frequent: variae volucres loca aquarum Concelebrant,Lucr. 2, 345: convivia et passim et tributim,Q. Cic. Pet. Cons. 11, 44.
* Of actions, to pursue or prosecute vigorously: studia per otium,Cic. Inv. 1, 3, 4.
* Meton.
* To celebrate a solemnity in great numbers, to celebrate, solemnize: diem natalem,Plaut. Ps. 1, 2, 32; cf.: dies carnificum,id. As. 2, 2, 45: funus,Liv. 8, 7, 22: at jam quoque rem (sc. triumphum) populus Romanus omnium studio omni visendam et concelebrandam putavit,Cic. Imp. Pomp. 21, 61 Orell. N. cr.: spectaculum, etc.,Liv. 1, 9, 7: dapes,Ov. F 4, 354.
* To honor, praise, extol: genium choreis,Tib. 1, 7, 49.
* To publish abroad, make known: summae virtutis concelebrandae causā Graii ... monumentum statuerunt,Cic. Inv. 2, 23, 70: rumorem,Q. Cic. Pet. Cons. 13, 50: multis indu locis sermonibu' concelebrarunt, Lucil. ap. Non. p. 275, 2: famā ac litteris victoriam,Caes. B. C. 3, 72 fin.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary