LAT

Lewis Short

cōnāmen (noun N) : id.
* An effort, exertion, struggle (poet.): alarum,Lucr. 6, 836: eundi,id. 6, 326: magno conamine,Ov. M. 3, 60; cf. id. ib. 8, 366; id. F. 4, 325; Luc. 4, 287.—In plur.: conamina mortis,Ov. M. 10, 390; Lucr. 6, 1040.
* Concr., a support, prop: constitit (infans), adjutis aliquo conamine nervis,Ov. M. 15, 224.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory