Lewis Short
compărātĭo (noun F) : 2. comparo.
* A preparing, providing for, preparation, etc. (rare, but in good prose): novi belli,Cic. Imp. Pomp. 4, 9; cf. pugnae, Auct. B. Afr. 35: veneni,Liv. 42, 17, 6: comparatio disciplinaque dicendi,Cic. Brut. 76, 263: novae amicitiae,Sen. Ep. 9, 6.
* A procuring, gaining, acquiring: testium,Cic. Mur. 21, 44: voluptatis,id. Fin. 2, 28, 92: criminis,i. e. of all the materials for an accusation,id. Clu. 67, 191: quibus ego ita credo, ut nihil de meā comparatione deminuam,id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 16.—Hence
* In late Lat., a purchasing, purchase, Dig. 5, 1, 52; 41, 3, 41.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
compărātĭo | conp- (noun F) : (), , 1. comparo
* A comparing, comparison (in good prose).
* In gen.: comparationis duo sunt modi; unus cum idemne sit an aliquid intersit quaeritur: alter, cum quid praestet aliud alii quaeritur,Cic. de Or. 3, 29, 117; cf. id. ib. § 116: potest incidere saepe contentio et comparatio, de duobus honestis utrum honestius,id. Off. 1, 43, 152: majorum, minorum, parium,id. Top. 18, 71: orationis suae cum scriptis alienis,id. de Or. 1, 60, 257: rerum,Quint. 2, 4, 24: argumentorum,id. 5, 13, 57: in comparatione alicujus (post-Aug.): strata erant itinera vilioribus sarcinis, quas in conparatione meliorum avaritia contempserat,Curt. 3, 11, 20 Vogel ad loc.; so, ex conparatione regis novi, desiderium excitabatur amissi,id. 10, 8, 9; cf. Lact. 7, 15, 7.
* Esp.
* A trial of skill, contention: in comparationem se demittere,Suet. Rhet. 6.
* In rhet.: criminis,a defensive comparison of a crime with a good deed, on account of which the crime was committed,Cic. Inv. 1, 11, 15; 2, 24, 72; Auct. Her. 1, 14, 24; 1, 15, 25.
* In gram.
* An agreement, contract (v. 1. comparo, II. B.): provincia sine sorte, sine comparatione, extra ordinem data,Liv. 6, 30, 3.
* Of animals, a coupling, pairing: boum,Col. 6, 2, 13.
* A climax, Don. p. 1745 P.
* The comparative degree, Quint. 1, 5, 45.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary