Lewis Short
(verb) : com-mūto (conm-), āvi, ātum, 1
* To alter wholly, change entirely (class.; most freq. in Cic.).
* Prop.: omnia migrant, Omnia commutat natura et vortere cogit,Lucr. 5, 829; 1, 594; 1, 589; 2, 936: signa rerum,Cic. Fin. 5, 25, 74: frontem et vultum,Q. Cic. Pet. Cons. 11, 42: vocem,Suet. Tib. 71: quae commutantur fiuntque contraria,Cic. Off. 1, 10, 31.—Of fruits, to decay, spoil, Varr. R. R. 1, 69, 1.
* To exchange something with another, to change, interchange, replace, substitute, barter, traffic.
* Trop.: ad commutandos animos atque omni ratione flectendos,Cic. de Or. 2, 52, 211: nihil commutantur animo et idem abeunt qui venerant,id. Fin. 4, 3, 7; id. Att. 16, 5, 2.
* In gen., constr. with acc. alone, or with inter se, cum and abl., or abl. alone, or absol.
* With acc.: conmuto ilico pallium,Plaut. Ps. 5, 1, 36: ubi aetate hoc caput colorem conmutavit,id. Most. 1, 3, 44: coloniam,id. Aul. 3, 6, 40: locum,Ter. Eun. 5, 5, 3: captivos,Cic. Off. 1, 13, 39; cf.: inter se conmutant vestem ac nomina,interchange,Plaut. Capt. prol. 37: ornamenta templorum,Suet. Vit. 5; id. Aug. 24.
* Esp. of speech, to exchange words, to discourse, converse (so only twice in Ter.; cf. commutatio, II.): unum verbum tecum,Ter. And. 2, 4, 7: non tria Verba inter vos,id. Phorm. 4, 3, 34.
* Of person: (loricam) secum,Just. 3, 1, 8.
* With pro and abl.: (litteras) D pro A,Suet. Caes. 56: vinum pro oleo,Dig. 2, 15, 8 fin.
* With abl.: nisi oculos orationemque aliam conmutas tibi,Plaut. Mil. 2, 3, 56: fidem suam et religionem pecuniā,Cic. Clu. 46, 129: ornandi causā proprium (verbum) proprio,id. de Or. 3, 42, 167: possessionis invidiam pecuniā,id. Agr. 1, 5, 14: leve compendium fraude maximā,Auct. Her. 2, 19, 29; cf.: hanc esse rem, quae si sit semel judicata, neque alio commutari... possit, replaced, i. e. made good, Cic. Inv. 1, 53, 102: victum vitamque priorem novis rebus,Lucr. 5, 1106: studium belli gerendi agriculturā,Caes. B. G. 6, 22: mustum aere,Col. 12, 26, 2.
* Absol., to make an exchange: vin conmutemus? Tuam ego ducam et tu meam?Plaut. Trin. 1, 2, 21: si quid de se diceretur, non dubitaret interpellare et commutare,to change the subject,Suet. Tib. 27.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary