(verb) : com-miscĕo (con-m-), miscui, mixtum, or mistum, 2
* To mix or mingle together, to intermingle (class.).
* Lit., constr. with cum, with abl., with in or inter, and absol.
* With cum and abl.: postea amurcam cum aquā commisceto aequas partis,Cato, R. R. 93; 103; 109: ventus... se cum eo commiscuit igni,Lucr. 6, 276: ignem illum sempiternum (Vestae) cum totius urbis incendio,Cic. Dom. 57, 144: servos cum ingenuis,Suet. Aug. 25.
* Transf., in gen., to unite, bring together, join, mingle: ego abeo a te, ne quid tecum consili conmisceam, Plaut Mil. 2, 5, 68: siquis cum eo (Neptuno) quid rei conmiscuit,id. Rud. 2, 6, 3: jus accusatoris cum jure testimonii,Auct. Her. 4, 35, 47: numquam temeritas cum sapientiā comm iscetur,Cic. Marcell. 2, 7: gemitu commixta querella,Lucr. 6, 1159: attulit hunc illi caecis terroribus aura Commixtum clamorem,Verg. A. 12, 618: utrasque partis in computatione,Dig. 35, 2, 1, § 14.
* With in or inter: inter se omnia pariter,Cato, R. R. 96, 1: necesse est ventus et aër Et calor inter se vigeant commixta per artus,Lucr. 3, 283: fumus in auras Commixtus tenuis,Verg. G. 4, 500.
* Absol.: commisce mulsum,Plaut. Pers. 1, 3, 7: in hac (patinā) scarorum jocinera, phasianarum cerebella... commiscuit,Suet. Vit. 13.—Esp., in part. perf., mingled, compounded: cibos omnis commixto corpore dicent Esse,Lucr. 1, 861: fert commixtam ad astra favillam,Verg. A. 9, 76; cf.: commixti corpore tantum Subsident Teucri,id. ib. 12, 835.—Esp., of sexual union: commiscendorum corporum libidines,Cic. N. D. 2, 51, 128: commisceri, Jul. Epit. Nov. 107, § 373.
* To produce by mingling: Italo commixtus sanguine Silvius,i. e. of an Italian mother,Verg. A. 6, 762: materiae ex utroque commixtae,Quint. 3, 8, 55.

s. TLL