Lewis Short
(verb) : commerĕor (conm-), ĭtus sum, 3, (ante- and post-class. collat. form of commereo).
* To commit, be guilty of: me culpam conmeritum scio,Plaut. Aul. 4, 10, 8: quae numquam quicquam erga me conmerita'st,Ter. Hec. 3, 5, 36.
* To earn, merit (post-class.): fidem sedulitatis et veritatis,Gell. 1, 6, 6: cultus et sacrificia,Arn. 2, p. 93.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary