Lewis Short
(verb) : col-laudo (conl-), āvi, ātum, 1
* To praise or commend very much, extol highly (class.): quantis laudibus Suum erum servus collaudavit,Plaut. Capt. 2, 3, 61: collegam,id. As. 3, 2, 30: alios, se,id. Truc. 2, 6, 15: filium,Ter. Ad. 3, 3, 13: ab omnibus conlaudāri,Cic. Fam. 1, 7, 5: me, * Hor. S. 1, 6, 70: collaudati milites,Caes. B. G. 5, 2; Nep. Ages. 1, 1; Liv. 1, 52, 1; Suet. Caes. 16: aliquem multum,Curt. 7, 5, 38; Stat. Th. 6, 490: magis utrumque collaudandum videri, etc.,Cic. de Or. 1, 8, 30: mores majorum,Plaut. Trin. 2, 2, 17: collaudo consilium et probo,id. ib. 5, 2, 24: facta et virtutes tuas,Ter. Eun. 5, 8, 60; cf. Cic. Phil. 5, 11, 28: clementiam ejus,id. Att. 9, 16, 1: eorum benevolentiam erga se,Cic. Verr. 2, 5, 62, § 161: militum virtutem,Liv. 26, 48, 4 al.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary