Lewis Short
(adjective) : collātīvus (conl-), a, um, collatus, confero
* Brought or carried together, collected, combined (very rare): collativum sacrificium dicitur, quod ex collatione offertur, Paul. ex Fest. p. 37, 13 Müll.: collativum ventrem magnum et turgidum dixit Plautus (Curc. 2, 1, 16), quia in eum omnia edulia congeruntur, Paul. ex Fest. p. 58, 17 Müll.: favor,common, joint,Macr. Somn. Scip. 116: vis,Nazar. Pan. ad Const. 18 fin.
* Subst.: collātīvum, n., = collatio, I., a contribution in money, Cod. Th. 6, 26, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary