cognātĭo (noun F) : cognatus.
* Lit., blood relationship, kindred, connection by birth.
* Of men.
* Transf., concr., kindred, relations, persons, allied by descent: homo summae potentiae et magnae cognationis,Caes. B. G. 7, 32: hoc commune dedecus familiae, cognationis, nominis,Cic. Clu. 6, 16: cum tibi tota cognatio sarraco advehatur, id. ap. Quint. 8, 3, 21.
* Trop.
* Of plants: arborum,Plin. 16, 12, 23, § 61: caeparum,id. 19, 6, 33, § 108: papyri cum calamis,id. 16, 36, 64, § 157.
* In gen., relationship, association, intimate or natural connection, agreement, kindred, resemblance, affinity (freq. and class.): quibus (poëtis) est maxima cognatio cum oratoribus,Cic. de Or. 3, 7, 27; id. Ac. 2, 36, 115: cognatio studiorum et artium,Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; cf.: omnes artes ... quasi cognatione quādam inter se continentur,id. Arch. 1, 2: numerus... nec habebat aliquam necessitudinem aut cognationem cum oratione,id. Or. 56, 187: numquam sibi cognationem cum praediis esse existimavit suis,id. Sull. 20, 59: an potest cognatio propior ulla esse quam patriae?id. Phil. 5, 2, 6: cum rerum naturā,id. Div. 2, 14, 33: rerum duarum,subjects,Quint. 9, 2, 105: dierum ac noctium,Plin. 6, 33, 39, § 211: quid in litteris proprium, quid commune, quae cum quibus cognatio,Quint. 1, 4, 12; 1, 10, 36: huic (napthae) magna cognatio ignium,Plin. 2, 105, 109, § 235.
* Transf., concr., of works of art: Pamphili cognatio et proelium ad Phliuntem ac victoria Atheniensium,the allied commanders painted by Pamphilus,Plin. 35, 10, 36, § 76; 35, 11, 40, § 136.

s. TLL