Lewis Short
(verb) : cŏ-ĕo, īvi or ii (e. g. coierunt, Caes. B. G. 6, 22:
* Coiere,Lucr. 6, 452; Prop. 3 (4), 24, 18; Ov. M. 4, 83 al.: cŏĭisse,Verg. A. 12, 709: coisse,Prop. 3 (4), 15, 8.Ov. F. 6, 94; Quint. 5, 9, 5; 5, 11, 35; pedants preferred conire to coire,Quint. 1, 6, 17; cf. id. 1, 5, 69, and Lachm. ad Lucr. p. 137), ĭtum, īre, and n.
* To go or come together, to meet, assemble, collect together (so mostly poet. or in post-Aug. prose); constr. absol., with ad aliquem, ad or in locum, more rar. in loco: matronae ad Veturiam Volumniamque frequentes coëunt,Liv. 2, 40, 1: in porticum,Plin. Ep. 1, 5, 9: ad solitum locum,Ov. M. 4, 83: ad aliquem,Curt. 7, 2, 21: Pharsaliam, * Cat. 64, 37: quo (sc. in sedilia theatri) populus coibat,Hor. A. P. 207: in regiam,Curt. 6, 8, 17: in quem (locum) coibatur,Tac. A. 4, 69: apud aram ejus dei in cujus templo coiretur,Suet. Aug. 35: cum rege in insulā,Vell. 2, 101, 1: in foro,Just. 5, 7, 6: milia crabronum coeunt,Ov. F. 3, 753; id. H. 7, 123 Loers.: coivere amicis animis,Curt. 8, 12, 9; 10, 3, 6: agmina coibant,id. 10, 9, 15; Tac. A. 16, 5; id. H. 1, 27; 2, 52.
* Poet.: vix memini nobis verba coisse decem,i. e. have passed between us,Prop. 3 (4), 15, 8.
* Pregn., to form a whole by coming together, to be united into a whole, to unite, combine (the usu. class. signif.); constr. absol., with cum, or dat.
* Lit.
* Infra.
* Of the coition of the sexes (both of men and animals), to copulate, Lucr. 4, 1055; cf. Ov. M. 11, 744: cum alienā uxore,Quint. 7, 3, 10: coisse eam cum viro,id. 5, 9, 5: dominum cum ancillā,id. 5, 11, 35: cum hospitibus stupro,Curt. 5, 1, 37 al.: privigno,Ov. H. 4, 129: simul binis,Sen. Cons. ad Marc. 17, 5: sic et aves coëunt,Ov. M. 9, 733; 10, 324; id. A. A. 2, 615; Col. 6, 27, 3 sq.; Ov. F. 3, 193 al.; cf., of marriage
* Transf., of things: membra. Ov. M. 4, 377; cf. Quint. 11, 3, 96: ignes coire globum quasi in unum, roll together, as into a ball, etc., Lucr. 5, 665; cf. id. 2, 563: sanguenque creari Sanguinis inter se multis coëuntibu' guttis,out of many little drops running together,id. 1, 838; cf.: ut coëat lac,to curdle,Varr. R. R. 2, 11, 4; Col. 12, 20, 4: bitumen spissatur et in densitatem coit,thickens,Plin. 35, 15, 51, § 178; cf.: gelidus coit formidine sanguis,Verg. A. 3, 30: semina,Lucr. 3, 395; cf. id. 1, 770; 5, 190; 5, 425: tum digiti coëunt,Ov. M. 2, 670; Quint. 11, 3, 21: ut cornua tota coirent Efficerentque orbem,Ov. M. 7, 179; cf. Verg. A. 11, 860: palpebrae dormientis non coëunt,do not close,Cels. 2, 8: labris coëuntibus,Quint. 8, 3, 45 et saep.: perfectum quiddam fieri, cum omnia coierunt, necesse est,id. 11, 3, 9; 9, 1, 9; 2, 19, 2; cf. id. 1, 5, 67: quae littera cum quāque optime coëat,id. 9, 4, 91: ut placidis coëant immitia,Hor. A. P. 12.—Of wounds, to close: arteria incisa neque coit neque sanescit,Cels. 2, 10; cf.: potest os coire et vulnus sanescere,id. 8, 10; so Plin. 11, 39, 93, § 227; Prop. 3 (4), 24, 18; Ov. Tr. 4, 4, 41; 5, 2, 9; and poet.: an male sarta Gratia nequicquam coit et rescinditur?Hor. Ep. 1, 3, 32; Petr. 113, 8.
* Trop., to unite for some object, in feeling, will, conclusions, etc., to join together, assimilate, combine, agree, ally one's self: Caesar cum eo coire per Arrium cogitat,Cic. Att. 1, 17, 11: cum hoc tu coire ausus es, ut ... addiceres, etc.,id. Red. in Sen. 7, 16; id. Dom. 18, 47: principes, quitum unā coierunt, quantum visum est agri adtribuunt,Caes. B. G. 6, 22: heri aliquot adulescentuli coimus in Piraeo (Piraeum ap. Cic. Att. 7, 3, 10), Ter. Eun. 3, 4, 1 (consensimus ac pepigimus, Don.): duodecim adulescentuli coierunt ex his, qui exsilio erant multati, etc.,conspired together,Nep. Pelop. 2, 3; cf.: sed neque cum quoquam de eā re collocuturum neque coiturum: sic, ille consensionis globus hujus unius dissensione disjectus est,id. Att. 8, 4: patricii coiere et interregem creavere,Liv. 4, 7, 7: mos est regibus, quotiens in societatem coëant, implicare dextras, etc.,Tac. A. 12, 47; hence poet.: coëant in foedera dextrae,Verg. A. 11, 292; Tac. H. 3, 12: ad nullius non facinoris societatem coibant,Suet. Aug. 32; and, like this, with changed construction.
* Esp. of the marriage contract (poet. and in post-Aug. prose); cf.: taedae quoque jure coissent,Ov. M. 4, 60: conubio,Curt. 8, 1, 9: nuptiis,id. 9, 1, 26; Quint. 5, 11, 32: matrimonio,Dig. 24, 1, 27: in matrimonium,ib. 45, 1, 134; cf.: hac gener atque socer coëant mercede suorum,i. e. in the marriage of Aeneas with Lavinia,Verg. A. 7, 317.
* Act.: coire societatem (cum aliquo or absol.), to enter into an alliance, to make a compact, form a league (with some one; several times in Cic.): utinam, Pompei, cum Caesare societatem aut numquam coisses aut numquam diremisses!Cic. Phil. 2, 10, 24; Nep. Con. 2, 2: societatem sceleris,Cic. Rosc. Am. 34, 96: de municipis fortunis,id. ib. 31, 87; Dig. 17, 2, 65, § 10: qui societatem in tempus coiit,ib. 17, 2, 65, § 6.
* Pass.: ad eam rem societas coitur,Cic. Rosc. Am. 7, 20: ad coëundam societatem,id. Fam. 5, 19, 2; so Gell. 1, 9 fin.: si unius rei societas coita sit,Dig. 17, 2, 65 init.; cf. ib. 17, 2, 65, §§ 2, 9, 10, 15.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary