Lewis Short
(verb) : circum-plĭco, āvi, ātum
* To wind, fold, or twine around: tum esset ostentum, si anguem vectis circumplicavisset,Cic. Div. 2, 28, 62: locum surculo,Gell. 17, 9, 14 (cf. id. 17, 9, 14, § 9): belua circumplicata serpentibus,Cic. Div. 1, 24, 49: puer serpentis amplexu,id. ib. 1, 36, 79.
* To bend around, Lact. Opif. Dei, 12, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary