Lewis Short
cincinnus (noun M) : i. kindr. with Gr. κίκιννος and Lat. cirrus; Sanscr. cicura, crinis, Bopp, Gloss. 124 a
* Curled hair, a lock or curl of hair, Plaut. Truc. 2, 2, 32; Varr. R. R. 1, 31, 4; Cic. Pis. 11, 25.
* Trop., too artificial or elaborate oratorical ornament (cf. calamister, II.): in oratoris aut in poëtae cincinnis ac fuco offenditur, quod, etc.,Cic. de Or. 2, 25, 100; Aug. ap. Suet. Aug. 86.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary