(adjective) : cĭcur, ŭris, cf. cacula
* Tame (cf. mansuetus): quod a fero discretum id dicitur cicur,Varr. L. L. 7, § 91 Müll. (syn. mansuetus; opp. ferus, immanis; apparently not used after Cic.): cicurum vel ferarum bestiarum,Cic. N. D. 2, 39, 99; id. Lael. 21, 81: bestiae immanes, cicures,id. Tusc. 5, 13, 38: apes (opp. ferae),Varr. R. R. 3, 16, 19.
* Trop., mild: ingenium, Auct. ap. Varr. L. L. 7, § 91 Müll.: concilium, i. e. sapiens, Pac. ap. Fest. s. v. incicorem, p. 108, 3 ib.

s. TLL