(adj.adv.) : cascus, a, um, adj.cf. canus
* Old: cascum significat vetus: ejus origo Sabina quae usque radices in Oscam linguam egit,Varr. L. L. 7, § 28; cf. Müll. Etrusk. 1, p. 41, and v. casnar: quam prisci casci populi tenuere Latini,Enn. Ann. 24 Vahl.; cf. Cic. Tusc. 1, 12, 27; so Manil. and Papin. ap. Varr. l. l.; Att. ib.: sal,Aus. Ep. 22, 27.— Hence, * cascē, adv.: casce nimis et prisce loquens,in an old-fashioned manner,Gell. 1, 10 in lemm.

s. TLL