Lewis Short
blatta (noun F) :
* An insect that shuns the light; of several kinds, the cockroach, chafer, moth, etc., Plin. 29, 6, 39, § 139; 11, 28, 34, § 99: lucifuga,Verg. G. 4, 243 (per noctem vagans, Serv.); cf. Col. 9, 7, 5; Pall. 1, 37, 4; Hor. S. 2, 3, 119; Mart. 14, 37; cf. Voss, Verg. l. l.—On account of its mean appearance: amore cecidi tamquam blatta in pelvim, Laber. ap. Non. p. 543, 27.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
blatta | blattea (noun F) : : blatta θρόμβος αἵματος
* A clot of blood, Gloss.—Hence
* (Access. form , Ven. Carm. 2, 3, 19.) Purple (similar in color to flowing blood; cf. Salmas. Vop. Aur. 46, and Plin. 9, 38, 62, § 135; late Lat.): purpura, quae blatta, vel oxyblatta, vel hyacinthina dicitur, Cod. Th. 4, 40, 1: serica,ib. 10, 20, 18: blattam Tyrus defert,Sid. Carm. 5, 48; Lampr. Elag. 33; Cassiod. Var. Ep. 1, 2.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary