LAT

blanditia

download
JSON

Lewis Short

blandĭtĭa | blandĭtĭes, ēi (noun F) : (, , in abl., App. M. 9, p. 230, 11), blandus.
* The quality of one blandus; a caressing, flattering, flattery (mostly in an honorable sense; cf. on the contrary, assentatio and adulatio; class in prose and poetry; most freq. in plur.).
* Sing.: haec meretrix meum erum blanditiā intulit in pauperiem,Plaut. Truc. 2, 7, 21: viscus merus vostra'st blanditia,id. Bacch. 1, 1, 16: in cive excelso atque homine nobili blanditiam, ostentationem, ambitionem notam esse levitatis,Cic. Rep. 4, 7, 7 (ap. Non. p. 194, 27): nullam in amicitiā pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, adsentationem,id. Lael. 25, 91: occursatio et blanditia popularis,id. Planc. 12, 29; cf. Q. Cic. Petit. Cons. 11, 41; Prop. 1, 16, 16 al.
* Trop., pleasure, delight, enticement, charm, allurement (cf. blandus, II. A., and blandior, II. B.): blanditiis praesentium voluptatum deliniti atque corrupti,Cic. Fin. 1, 10, 33: attrita cotidiano actu forensi ingenia optime rerum talium blanditia (i. e. lectione poëtarum) reparantur. Quint. 10, 1, 27.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory