LAT

Lewis Short

(adjective) : ā-vĭus, a, um, via
* That is out of the way, remote, out of the right way; also, untrodden, unfrequented, solitary, lonely, etc. (while devius signifies leading from the right way; and invius, having no way, pathless; in the poets and histt. freq.).
* Lit.
* Silvani lucus extra murum est avius, Plaut. Aul. 4, 6, 8: Avia Pieridum peragro loca, nullius ante Trita solo,Lucr. 1, 926: nemora avia,id. 2, 145: virgulta,Verg. G. 2, 328: montes,Hor. C. 1, 23, 2: aviis itineribus,through by-ways,Sall. J. 54, 9: cujus (Caesaris) sibi species itinere avio occurrisset,Suet. Aug. 96: solitudines,Vell. 2, 55: avia commeatibus loca,Liv. 9, 19, 16.—Also
* Trop.: Avius a verā longe ratione vagaris,astray,Lucr. 2, 82; 2, 229; 2, 740; 3, 463: init nunc avia coepto Consilia,i. e. leading away from the undertaking,Sil. 12, 493.
* Poet., of persons, wandering, straying: Continuo in montes sese avius abdidit altos,Verg. A. 11, 810.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
See also: Avius
memory