Lewis Short
(v. dep.v. n.) : aurīgo, āvi, ātum, 1 (aurīgor, āri, v. dep., Varr. ap. Non. p. 70, 17), v. n. auriga
* To be a charioteer or a contender in the chariot-race, to drive a chariot, to contend in the chariot-race.
* Lit. (post-Aug.; most freq. in Suet.),Plin. 33, 5, 27, § 90; Suet. Calig. 54; id. Ner. 24; 4; 22; 53; id. Calig. 18; id. Vit. 4; 17.
* Trop., to rule, direct: quo natura aurigatur non necessitudo, Varr. ap. Non. l. l.: si (homines) nihil suā sponte faciunt, sed ducentibus stellis et aurigantibus,Gell. 14, 1, 23.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary