audentĭa (noun F) : audens
* Boldness, courage, spirit, in a good sense (only postAug. and rare; syn.: audacia, animus).
* Lit.: audacia et audentia hoc diversa sunt, quod audacia temeritatis est, audentia fortitudinis,Non. p. 431, 6: ut quisque audentiae habuisset,Tac. A. 15, 53: nec defuit audentia Druso Germanico: sed obstitit Oceanus,id. G. 34: usurpatum raro et privatā cujusque audentiā,id. ib. 31.
* Trop., freedom in the use of words, license: si datur Homero et mollia vocabula et Graeca ad levitatem versus contrahere, extendere, inflectere, cur tibi similis audentia non detur?Plin. Ep. 8, 4, 4.

s. TLL