Lewis Short
(adjective) : audax, ācis, from audeo, as ferax from fero, capax from capio
* Daring, in a good, but oftener in a bad sense, bold, courageous, spirited; audacious, rash, presumptuous, foolhardy (syn.: fortis, temerarius).
* Lit.
* Absol.: qui me alter est audacior homo, aut qui me confidentior?Plaut. Am. 1, 1, 1: quae non deliquit, decet Audacem esse,id. ib. 2, 2, 207: o scelestum atque audacem hominem,Ter. Eun. 4, 4, 42: O hominem audacem!id. And. 4, 4, 30: rogitas, audacissime?id. Eun. 5, 4, 26: Verres homo audacissimus atque amentissimus,Cic. Verr. 1, 1, 2 fin.; id. Rosc. Am. 1: temerarius et audax,id. Inv. 1, 3: petulans et audax,id. ad Q. Fr. 2, 4: alii audaces, protervi,id. Fin. 1, 18, 61: audaces, sibi placentes,Vulg. 2 Pet. 2, 10: de improbis et audacibus,Cic. Phil. 14, 3: adulescentes quosdam eligit cum audacissimos tum viribus maximis,Nep. Dion, 9, 3: da facilem cursum atque audacibus annue coeptis,Verg. G. 1, 40: poëta,a poet who remains unmoved amid praise and blame,Hor. Ep. 2, 1, 182 Schmid: audax Iapeti genus,id. C. 1, 3, 25; 3, 27, 28: conjunx timidi aut audacis Ulixis,Ov. M. 14, 671: furit audacissimus omni De numero Lycabas,id. ib. 3, 623 al.
* Transf. to things: audax facinus,Ter. Eun. 4, 3, 2; so id. And. 2, 3, 27; id. Phorm. 1, 3, 4; so, animus,Sall. C. 5, 4: consilium,Liv. 25, 38: lingua,Vulg. Eccli. 21, 8: res,Liv. 26, 38: spes audacior,Plin. 28, 4, 7, § 35: paupertas,Hor. Ep. 2, 2, 51: dithyrambi,id. C. 4, 2, 10: verba, bold, i. e. unusual, poetic, Quint. 10, 5, 4: hyperbole audacioris ornatūs,id. 8, 6, 67: volatus,Ov. M. 8, 223 al.
* Meton., violent, fierce, proud: Nunc audax cave sis, *Cat. 50, 18: ambitiosus et audax,Hor. S. 2, 3, 165: Cerberus,Tib. 1, 10, 35: leones,Vulg. Sap. 11, 18: Hecate,Sen. Med. 844.—Adv., boldly, courageously, audaciously; in two forms
* With gen.: audax ingenii,Stat. S. 3, 2, 64; 5, 3, 135: animi,id. Th. 10, 495; Claud. Rapt. Pros. 2, 4; Sil. 14, 416.
* With inf.: audax omnia perpeti,Hor. C. 1, 3, 25: leges inponere,Prop. 5, 5, 13: casus audax spondere secundos,Luc. 7, 246.
* With ad: ad facinus audacior,Cic. Cat. 2, 5.
* Audācĭter (the original but unusual form; cf.: licet omnes oratores aliud sequantur, i. e. the form audacter, Quint. 1, 6, 17): Multa scelerate, multa audaciter, multa improbe fecisti, Cic. Rosc. Am. 36, 104 B. and K.; cf. Prisc. p. 1014 P.; Sall. H. Fragm. ap. Prisc. l. l.: audaciter se laturum fuisse de etc.,Liv. 22, 25: audaciter negantem,id. 40, 55 Weissenb.; Sen. Prov. 4.
* Audacter (the usu. class. form): loquere audacter patri,Plaut. Trin. 2, 2, 82: monere,Ter. Heaut. 1, 1, 6: audacter inter reges versari,Lucr. 2, 50; Cat. 55, 16; Cic. Verr. 2, 2, 54, id. Rosc. Am. 11; id. Fin. 2, 9, 28; id. Ac. 2, 25, 81; Liv. 9, 34; 44, 4: patrare,Vulg. Gen. 34, 30; ib. Jud. 20, 31; ib. Marc. 15, 43 al.—Comp.: quoi tuum concredat filium audacius,Plaut. Capt. 2, 2, 98; Cic. Or. 8, 26; 60, 202; Caes. B. G. 1, 15; 1, 18; Nep. Epam. 9, 1: scribere,Vulg. Rom. 15, 15.—Sup.: audacissume oneris quid vis inpone,Ter. Phorm. 3, 3, 28; Caes. B. G. 2, 10; 5, 15; Liv. 30, 30 (on these forms, v. Neue, Formenl. II. p. 661 sq.).
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary