LAT

Lewis Short

(P. a.) : auctus, a, um, v. augeo
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

auctus (noun M) : augeo
* An increasing, augmenting; increase, growth, abundance (esp. freq. after the Aug. per.; not in Cic.; syn. incrementum; post-class. augmentum).
* Lit.: corporis auctus,Lucr. 2, 482; 5, 1171: Hic natura suis refrenat viribus auctum,id. 2, 1121; 5, 846; 6, 327: auxilium appellatum ab auctu,Varr. L. L. 5, § 90 Müll.: vos (Divi Divaeque) bonis auctibus auxitis,Liv. 29, 27; 4, 2: aquarum,Plin. 4, 12, 24, § 79; Tac. A. 1, 56: diei,Plin. 2, 19, 17, § 81.—Poet.: caedere arboris auctum, the abundance of a tree, for a large tree, Lucr. 6, 168; so, nec lorica tenet distenti corporis auctum,Luc. 9, 797.
* Trop.: auctus imperii,Tac. A. 2, 33; so id. H. 4, 63: hujus viri fastigium tantis auctibus fortuna extulit ut, etc.,Vell. 2, 40, 4: bellum cotidiano auctu majus,id. 2, 129 fin.: immensis auctibus aliquem extollere,Tac. H. 4, 28: augusta dicantur ab auctu, etc.,from the increase, enhancement of a prosperous condition,Suet. Aug. 7 fin.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
See also: Auctus
memory