Lewis Short
auctōrāmentum (noun N) : auctoro.
* That which binds or obliges to the performance of certain services; hence (in concr.), a contract, stipulation: illius turpissimi auctoramenti (sc. gladiatorii) verba sunt; uri, vinciri ferroque necari,Sen. Ep. 37.— More freq.
* That for which one binds himself to some service or duty (as that of soldiers, gladiators, etc.), wages, pay, hire, reward.
* Lit.: est in illis ipsa merces, auctoramentum servitutis, *Cic. Off. 1, 42, 150; so Tert. Apol. 39: rudiariis revocatis auctoramento centenūm milium,Suet. Tib. 7: jugulati civis Romani auctoramentum,Vell. 2, 28, 3; 2, 66, 3.
* Trop., reward: nullum sine auctoramento malum est,Sen. Ep. 69: discriminis,Eum. Pan. ad Constant. 12.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary