Lewis Short
assŭētūdo | ads- (noun F) : (; v. assuesco
* Init.), , f.assuetus, a being accustomed to a thing, custom, habit.
* In gen. (rare; not in Cic.): amor adsuetudinis,Varr. L. L. 9, § 20 Müll.: longāque alit assuetudine flammas,Ov. M. 10, 173: Nil adsuetudine majus,id. A. A. 2, 345: adsuetudo mali,Liv. 25, 26, 5; 27, 39; 44, 5: seu naturā sive adsuetudine suspensa et obscura verba,Tac. A. 1, 11: confarreandi adsuetudo,id. ib. 4, 16: adsuetudo voluptatum,id. H. 2, 62: malorum,id. A. 6, 40: furandi,Gell. 11, 18, 17.
* Esp. in mal. part. (v. assuesco, II.), Tac. A. 13, 46.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary