assentātĭo | ads- (noun F) : (), , assentor.
* A flattering assent, flattery, adulation: istaec illum perdidit adsentatio,Plaut. Bacch. 3, 3, 7: nullam in amicitiis pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, adsentationem,Cic. Lael. 25, 94: adsentationes, blanditiae et pejor odio amoris simulatio,Plin. Pan. 85: Graeci diuturnā servitute ad nimiam adsentationem eruditi,Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 5: se blanditiis et adsentationibus in Asinii consuetudinem penitus immersit,id. Clu. 13: inflatus adsentationibus,Liv. 24, 6 al.
* Rarely in a good sense, approbation, assent, Vell. 2, 128: ad neutram partem adsentationem flectere,Petr. 17.

s. TLL