Lewis Short
(adjective) : artĭfĭcĭōsus, a, um, artificium.
* Act., accomplished in art, skilful, artistic (perh. found only in Cic. and Auct. ad Her.): rhetores elegantissimi atque artificiosissimi,Cic. Inv. 1, 35 fin.: quod si artificiosum est intellegere, quae sunt ex arte scripta, multo est artificiosius ipsum scribere ex arte, Auct. ad Her. 4, 4, 7: ipsius mundi natura non artificiosa solum, sed plane artifex,Cic. N. D. 2, 22, 58: Zeno naturam ita definit, ut eam dicat ignem esse artificiosum ad gignendum progredientem viā,id. ib. 2, 22, 58, § 57.
* Pass. (cf. artifex, II. B.), on which much art has been bestowed, made with art, artificial, ingenious: utraeque (sc. venae et arteriae) vim quandam incredibilem artificiosi operis divinique testantur,Cic. N. D. 2, 55, 138: Epicurus autem nec non volt, si possit, plane et aperte loqui: nec de re obscurā, ut physici; aut artificiosā, ut mathematici,id. Fin. 2, 5, 15.
* According to the rules of art, artificial (esp. freq. in opp. to naturalis, natural): ea genera divinandi non naturalia, sed artificiosa dicuntur,Cic. Div. 1, 33, 72; so several times Auct. ad Her. 3, 16 sq. al. —Adv.: artĭfĭcĭōsē, in skilful manner, skilfully: digerere aliquid,Cic. de Or. 1, 41, 186: dicere aliquid,id. Fin. 3, 9, 32: ambulare,id. N. D. 3, 11, 27: commutare aliquid, Auct. ad Her. 3, 10, 17.—Comp.: multo artificiosius efficere aliquid,Cic. N. D. 2, 22, 57.—Sup.: artificiosissime facere, Auct. ad Her. 4, 4, 7.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary