Lewis Short
armilla (noun F) : acc. to Paul. ex Fest. p. 25 Müll., from armus; acc. to Prisc. p. 1220 P., from arma.
* A circular ornament for the arm, a bracelet, armlet, for men and women: armillae, quae bracchialia vocantur, Cic. ap. Prisc. l. c.: Ubi illae armillae sunt, quas unā dedi?Plaut. Men. 3, 3, 13; cf. Dig. 34, 2, 26: armillis decoratus, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 7: manipulum hastatorum armillis donavit,Liv. 10, 44; Plin. 28, 11, 47, § 172: armillas posui in manibus ejus,Vulg. Gen. 24, 47; ib. Ezech. 23, 42: monilia et armillae,ib. Isa. 3, 19.
* An iron hoop, ring, ferrule, Cato, R. R. 21, 4; Vitr. 10, 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary