Lewis Short
ăquātĭo (noun F) : aquor.
* A getting or fetching of water: aquationis causā procedere,Caes. B. G. 4, 11; so, Auct. B. Afr. 51; id. B. Hisp. 8; Plin. 6, 23, 26, § 102.
* Concr.
* Watering, water: mutare pabula et aquationes, Col. 7, 5.—Of plants a watering: salices aquationibus adjuvan dae,Pall. 4, 17 fin.; 3, 19 fin.
* Water. rains: ranae multae variaeque per aquationes autumni nascentes,Plin. 32, 7, 24, § 76.
* A place whence water is brought, a watering-place: hic aquatio, * Cic. Off. 3, 14, 59.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary