LAT

Lewis Short

(v. a.adv.) : an-quīro, quīsīvi, sītum, 3, v. a.2. anand quaero
* To seek on all sides, to look about for, to search after.
* Lit. and in gen.: anquirere est circum quaerere, Paul. ex Fest. p. 22 Müll.: anquirere aliquem, apud quem evomet virus, etc.,Cic. Lael. 23, 87; so id. ib. 27, 102; id. Off. 1, 4, 11.
* Trop., to inquire about, to examine into: aut anquirunt aut consultant, conducat id necne,Cic. Off. 1, 3, 9: anquirentibus nobis omnique acie ingenii contemplantibus,id. de Or. 1, 33; so id. Fat. 9; Tac. A. 12, 6 al.
* Esp. in judic. lang. t. t.
* To institute a careful inquiry or examination: de perduellione,Liv. 6, 20: de morte alicujus,Tac. A. 3, 12.
* To enter a complaint, to accuse one, with the word designating the punishment in the abl. or gen.: capite anquisitus,Liv. 8, 33: pecuniā anquirere,id. 26, 3: cum capitis anquisissent,id. 2, 52; 26, 3.—Hence, anquīsītē, adv., carefully (only in Gell.): satis anquisite satisque sollicite,Gell. 1, 3, 9, where Hertz now reads inquisite.—Comp.: Theophrastus anquisitius super hac ipsā re et exactius pressiusque quam Cicero disserit,Gell. 1, 3, 21, where Hertz now reads inquisitius.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory