LAT

Lewis Short

(adjective) : annŭus, a, um, annus.
* That lasts a year or continues through a year, of a year's duration: penus,Plaut. Ps. 1, 2, 45: tempus,Cic. Att. 6, 5: provincia,id. Fam. 15, 14 fin.: magistratus,Caes. B. G. 1, 16: reges,Nep. Hann. 7, 4: imperium,Tac. H. 3, 46 al.: spatium,Hor. C. 4, 5, 11: cultura,id. ib. 3, 24, 14: annui victus,Plin. 7, 46, 47, § 151 et saep.
* That returns, recurs, or happens every year, yearly, annual.
* Adj.: annuo in cursu, Att. ap. Non. p. 20, 28: tempora,Lucr. 5, 618: commutationes,changes of the seasons,Cic. Inv. 1, 34: labor (agricolarum),Cic. Verr. 2, 3, 48: plenitudo annuae messis,Vulg. Jer. 5, 24: deponit flavas annua terra comas,Tib. 2, 1, 48: annua magnae Sacra refer Cereri,Verg. G. 1, 338: annuos reditus non dabunt,Vulg. 1 Esdr. 4, 13: annuā vice,annually,Plin. 28, 8, 27, § 92: annuis vicibus,id. 10, 20, 22, § 44 al.—Hence
* Subst.: annŭum, i, and more freq. in the plur.: annŭa, ōrum, n., an annuity, annual stipend, pension: publici servi annua accipiunt,Plin. Ep. 10, 40; Suet. Vesp. 18; id. Tib. 50; id. Gram. 3, 23: si cui annuum relictum fuerit,Dig. 33, 1, 14; 33, 1, 10.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory